در تازه‌ترین تحلیل‌های اقتصادی، روشن است که حذف صفرهای پول ملی به خودیِ خود قادر به حل مشکلات اقتصاد نیست و برای تثبیت قیمت‌ها و آرامش بازار نیازمند یک بسته سیاستی جامع است. این اقدام فقط مکملی برای سیاست‌های تثبیت اقتصادی است و به تنهایی نمی‌تواند درمانگر مشکلات ساختاری اقتصاد باشد.
بر مبنای تجربه‌های جهانی، مقایسه دقیق بین کشورها نشان می‌دهد که ونزوئلا و زیمبابوه در برخی از دوره‌ها این اصلاح را انجام دادند، اما نتایج چندان پایدار نبود. در مقابل، ترکیه و برزیل در برخی مواقع از این ابزار به عنوان بخشی از مجموعه‌ای از ابزارهای پولی و مالی استفاده کردند و با هماهنگی با سایر سیاست‌ها، به ثبات نسبی اقتصادی دست یافتند. از این نمونه‌ها می‌آموزیم که حذف صفر باید در قالب یک بسته سیاستی گسترده و هدفمند طراحی و اجرا شود تا اثرگذاری مطلوب را به همراه داشته باشد.
بنابراین، حذف صفر از پول ملی یک هدف مستقل نیست بلکه گامی در مسیر تثبیت اقتصاد است که تنها با وجود سایر ابزارهای پولی و مالی، مدیریت نقدینگی، کنترل تورم و اصلاحات ساختاری می‌تواند به ثبات و آرامش اقتصادی منجر شود. برای اقتصادهای در حال توسعه همچون ایران، رعایت این اصل به‌خصوص اهمیت دارد و هر اقدام مربوط به اصلاح پولی باید با در نظر گرفتن شرایط کلان اقتصاد، نرخ تورم، تعادل بودجه و فضای کسب‌وکار انجام گیرد تا از نتیجه‌های پایدار و مطلوب برخوردار باشد.
برای دسترسی به هزاران نمونه سوال استخدامی، ساخت آزمون‌های شخصی‌سازی شده و تحلیل هوشمند عملکرد، به وب‌سایت تست 98 مراجعه کنید و مسیر موفقیت خود را هموارتر سازید.