پشیز خردترین واحد پولی دوره ساسانی بود که به صورت سکه‌ای کوچک و اغلب به رنگ سیاه از جنس مس یا برنج ضرب می‌شد. این سکه‌های کوچک در مبادلات روزمره نقشی کلیدی ایفا می‌کردند و بازتابی از اقتصاد ساده و کارآمد آن دوره به شمار می‌آمدند. با وجود رایج بودن باورهایی مبنی بر اینکه پشیز ارزش چندانی ندارد، تحقیقات تاریخی اقتصاد ایران نشان می‌دهد که این واحد پولی به شبکه مبادلاتی دوره ساسانی پیوند می‌خورد و نقش مهمی در ارزش‌گذاری و دسترسی مردم به پول محلی ایفا می‌کرد.
وزن و شکل پشیزها معمولاً با گذر زمان و با تغییرات در ضرب توسط کارگاه‌های مختلف به مرور تغییر می‌کرد و همین تفاوت‌ها هم به تصویرسازی اقتصاد محلی و شیوه‌های تبادل در شهرها و روستاها کمک می‌کرد. در واقع پشیز به عنوان واحد اندازه‌گیری ارزش در برخی بافت‌های روستایی و شهری به کار می‌رفت و هرچند ارزش کم آن را می‌نمودند، اما در دوره خود ابزار کارآمدی برای معاملات خرد بود و امکان دسترسی آسان به پول را برای اقشار مختلف فراهم می‌کرد.
اگر امروز پشیز وجود داشت، شاید به عنوان وسیله‌ای برای تسهیل معاملات کوچک در بازارهای محلی به کار می‌آمد و می‌توانست تا حدی از فشارهای مربوط به قیمت‌گذاری‌های پیچیده بکاهد؛ هرچند این فرضی تاریخی است و با مطالعه اقتصاد باستانی تفاوت‌های چشمگیری با اقتصاد امروز وجود دارد. به هر حال، این روایت به درک بهتر تاریخ پولی ایران و نقش پشیز در اقتصاد دوره ساسانی کمک می‌کند.
در پایان باید گفت که برای آشنایی با هزاران نمونه سوال استخدامی، طراحی آزمون‌های شخصی‌سازی شده و تحلیل هوشمند عملکرد، می‌توانید به تست 98 مراجعه کنید و مسیر موفقیت خود را هموارتر بسازید.